Biało- Czerwona
Rozwiała się szeroko na wietrze,
Rozpostarła swoje ramiona,
Niczym Matka co przygarnia dziecię
Nasza Flaga Biało-czerwona.
To nic, ze burze i waśnie,
Wstrząsają naszym Narodem,
Ona jedna jest właśnie,
Symbolem i pojednania wzorem.
Jakie z nas dzieci by były?
Żeby nie zadbać o NIĄ,
Żeby nie zebrać siły
I wesprzeć silną dłonią.
Podajmy ręce nawzajem,
Pokażmy, co umiemy,
W jedności siła jest wielka,
Z niej także miłość czerpiemy.
K. Kunikowska
bryza 2014-09-28
Krysiu , piękny i zarazem patriotyczny jest Twój wiersz .... patrzę z dumą na mównicę , serdecznie Cie pozdrawiam :)
krysia64 2014-10-05
Krysiu widać,że patriotyzm wyssałaś z mlekiem matki.Wiersz dla mnie wiele znaczący.Pokazuje nasze słabości i wady narodowe. Dość tych waśni i potyczek politycznych.Ostatnia zwrotka nawołuje byśmy się wreszcie zjednoczyli, ale realnie to raczej mżonka. Gratuluje wystapienia na mównicy.Spóżnione oklaski posyłam.Zycze kolejnych pomysłow na wiersz może być też patriotyczny. Zreszta każdy chetnie przecztam bo wiesz,ze jestem fanką poezji.