76 rocznica wybuchu II Wojny Światowej

Były sztandary, była młodzież, byli mieszkańcy i była pamięć.
1 września 1939 r. wróg napadł na Polskę. Mimo obietnic i układów była osamotniona- przykre to.

Wrzesień

Za miastem, pod lasem z dala od ludzi,
Mogiły ciche mają.
Z całej Polski przyszli bronić,
Przed wrogiem naszego kraju.

Armia Poznań nad Bzurą walczyła dzielnie,
Szabla i konik były przeciw czołgom.
Hart ducha i miłość Ojczyzny kazały wiernie
Strzec granic swoich, całą swą siłą.

W nierównej walce polec musieli,
Zginęło ich tak dużo.
Woda w rzekach ich krwią płynęła,
Czerwona jak polskie róże.

Mogiły ciche , spokojne, usiały naszą ziemię
Kwiaty i znicze palą się złożone dziecka ręką,
I pamięć o Nich żywa jest
I ciągła miłość do nich.

Bielawy, Guźnia, Zduny, Łowicz , Kompina
Świadkami krwawych wydarzeń wrześniowych
Tam ich mogiły są, tam na wiecznej warcie
Nasi obrońcy śpią.

A kiedy drugi wróg najechał Polską ziemię,
Wojsko złożyło swoja broń i zeszło do podziemia,
Walczyli nadal, lecz z ukrycia, by Polskę odzyskać
I tak walczyli całe lata, aż wolność nareszcie przyszła.

K. Kunikowska