Wrzosy

Wrzosy to niewielkie krzewinki o zimozielonych, łuskowatych liściach. Należą do rodziny wrzosowatych, są więc botanicznie spokrewnione m. in. z wrzoścami, różanecznikami, azaliami i pierisami. Wśród wrzosów znajdziemy mnóstwo odmian różniących się kolorem kwiatów, liści, wysokością i pokrojem oraz terminem kwitnienia. Przy takim bogactwie barw i form można z nich tworzyć piękne kompozycje. Najlepiej prezentują swoje walory rosnąc w większych grupach w formie wrzosowiska, uzupełnione karłowymi iglakami, brzozami i innymi krzewami wrzosowatymi. Wrzosy najefektowniej wyglądają w okresie kwitnienia, jednak różne odcienie zieleni i żółci ich liści stanowią dekorację przez większą część roku.

WARUNKI UPRAWY

NAJLEPSZE MIEJSCE
Aby cieszyć się własnym, przydomowym wrzosowiskiem musimy tym krzewinkom zapewnić dogodne warunki siedliskowe. Miejsce pod nie przeznaczone musi być nasłonecznione, suche i osłonięte od wiatru.

PODŁOŻE
Gleba powinna być lekka, przepuszczalna, nieco piaszczysta i koniecznie o kwaśnym odczynie (pH 4,0 – 5,5). Jeśli nie możesz zapewnić im takich warunków naturalnie przygotuj je osobiście. Potrzebny będzie Ci do tego kwaśny torf i ewentualnie piasek, jeśli ziemia jest gliniasta. Glebę z torfem należy przemieszać na głębokość 25 – 30 cm.

SADZENIE
Dla uzyskania barwnych plam najlepiej sadzić wrzosy w grupach po kilka, kilkanaście sztuk z jednej odmiany, w rozstawie 20 – 30 cm (co daje 10 – 15 szt. na m2). Sadzić należy je tak, aby dolne gałązki dotykały podłoża. Po sadzeniu rośliny podlewamy i ściółkujemy warstwą mielonej kory sosnowej, która dodatkowo zakwasza podłoże, zabezpiecza przed rozwojem chwastów oraz chroni korzenie przed wysychaniem i przemarzaniem.

NAWOŻENIE
Wrzosy nawozi się wczesną wiosną stosując nawóz wieloskładnikowy lub specjalny nawóz do roślin wrzosowatych. Można również zastosować nawóz długodziałający, ale jego aktywność powinna zakończyć się w lipcu, aby rośliny zdążyły dostatecznie zdrewnieć przed zimą (nawozy działające 3 – 4 miesiące).

OKRYWANIE
Wrzosy są wrażliwe na mroźne, wysuszające zimowe wiatry i słońce, zwłaszcza w bezśnieżne zimy. Aby uniknąć uszkodzenia roślin należy je przed zimą okryć. Najlepiej użyć do tego celu gałęzi iglastych, ewentualnie agrowłókniny lub siatki cieniującej. Nie należy stosować mat słomianych, liści ani folii, gdyż wrzosy pod takim okryciem będą chorowały i gniły.

CIĘCIE
W uprawie wrzosów bardzo ważną rolę odgrywa właściwe cięcie. Krzewinki przycinamy wiosną – na przełomie marca i kwietnia – poniżej zaschniętych kwiatostanów. Zabieg ten wpływa na silniejsze krzewienie się roślin i obfitsze kwitnienie. W przypadku małych roślin cięcie wygodnie będzie przeprowadzić sekatorem, przy starszych, rozrośniętych okazach sprawdzą się nożyce do trawy lub żywopłotu, a na wrzosowiskach nawet podkaszarki.

ZDROWOTNOŚĆ
Wrzosy raczej nie chorują, aby jednak uniknąć porażenia ich latem przez szarą pleśń należy profilaktycznie w czerwcu i lipcu przeprowadzić oprysk preparatem grzybobójczym (np. Topsin, Rovral).

MIKORYZA
Na lepszy rozwój i kondycję wrzosów korzystnie wpływa obecność grzybów żyjących w symbiozie z roślinami. Podczas sadzenia warto pod rośliny wprowadzić szczepionkę mikoryzową, dzięki której wrzosy będą lepiej rosły.

UPRAWA W POJEMNIKACH
Wrzosy nadają się znakomicie również do dekorowania balkonów i tarasów. Ładnie prezentują się posadzone w ceramicznych donicach lub wiklinowych bądź brzozowych koszykach. Można tworzyć z nich kompozycje razem z innymi wrzosowatymi (np. dabecją, pernecją), z hebe, chryzantemami, trawami, karłowymi krzewami i jesiennymi bylinami. Sadząc je pamiętajmy jednak o kwaśnym podłożu.

dodane na fotoforum:

• Kwiaty w ogrodach
• moje kwiaty