Motyl...

Motyl...

Z pyłu słowa zbiera,
by tańczyć
kiedy rymy dobiera,
- uczy je żyć...

Ku słońcu, ku obłokom
wierszem wiruje
i niepojętym historiom,
- świat pokazuje...

Marzeniem, lotem kusi
i zakochany
z wdziękiem się unosi,
- miłością powołany...

Delikatnie składa skrzydła
godny wiatru
jak czarodziejska mowa,
- lśni poezją kwiatu...


https://www.youtube.com/watch?v=O8D2Hqq03xw

(komentarze wyłączone)