Miłej niedzieli

“Zbiór zwierzęcych sentencji o III RP”

Jeśli nie jest się zaskrońcem,
Trudno związać koniec z końcem.

Na wsi polskiej tylko bocian
Nie zna troski bezrobocia.

Nawet kret w bok trąca kreta:
Z tym górnictwem coś jest nie tak!

Za to - tak! - się mają tchórze
(gniazdo ich w prokuraturze).

W ZOO stęka lew emeryt -
Kradną głodnym, kłamią szczerym.

Hiena mu wtóruje śmiechem -
Ich uśmiechy za to w dechę!

Osioł w lustrze się przegina -
Nie ma to jak mądra mina!

Czy ty winny tutaj, czy ja?
Sieje wątpliwości żmija.

Węszy łatwy łup szarańcza:
Naszą rolą jest - wykańczać.

Próżno sycą miody pszczoły -
Trutnie zastawiają stoły.

Próżno mleko daje krowa,
Nie dopuszczą jej do słowa,

Próżno chce ostrzegać puszczyk -
Ostrzec tłuszczę? Głos na puszczy!

Skrzydła z gnoju czyści mucha:
A kto mnie tu udobrucha?

W oburzeniu Ród Jeleni:
Czemu nas nikt nie doceni?

Glebę ojców żre rosówka:
Mnie się też należy dniówka!

Straszny wznosi wrzask papuga,
Ale nie wie, kogo rugać.

- Nic nam tu nie grozi, spoko -
Puszcza przeciek krwawy okoń.

Ten, co milczy, to padalec,
Pada tam, gdzie leży szmalec.

Swoje muszą dodać gęsi:
- Strasburg? Veto! Kęsim, kęsim!

Na to ślimak - jak jest popyt
Pędzę już do Europy!

Lekceważy wróżby sroka -
I tak będzie wsio na opak!

Skomli porzucony pies -
Szkoda na nas łez…

Pointę formułuje dudek:
Takie rymy psu na budę!

Na co zgrzytnie Orzeł w godle -
Ja w tym kraju mam się podle.

Jacek Kaczmarski