Bzowa Babuleńka -H.Ch.Andersen

Pewnego razu mały chłopczyk zmoczył na spacerku nóżki i przeziębił się .Mama zaparzyła mu herbatki i położyła go do łóżka, ale do pokoju wszedł staruszek, który lubił dzieci i umiał opowiadać bajki. Tym razem bajka ,,schowała się w imbryczku". To była opowieść o Bzowej Babuleńce- nazwę wymyślili dla niej weterani marynarze. Pewnego razu siedział ona sobie , a stare małżeństwo wspominało swoje lata, wkrótce mieli obchodzić złote wesele. Wspominali swoje lata jak się poznali, jak się pobrali i jak urodziły im się dzieci, wnuki, a na to wszystko spoglądała Bzowa Babuleńka. Tego dnia było gwarnie i radośnie, bo staruszkowie byli otoczeni rodziną o obchodzili swoje złote gody. Chłopczyk , który słuchał stwierdził, że to wcale nie bajka. Jednak Bzowa Babuleńka rzekła, że bajka teraz się zacznie i zamieniła się w młodziutką dziewczynę trzymającą za rękę chłopca, siedli na czarodziejska laskę, która powiodła ich w podróż na wieś. Razem podziwiali duńską przyrodę, zachwycali się każdą porą roku, marzyli, pracowali, spędzali razem życie. Tak upłynęło wiele lat, aż stali się staruszkami i doczekali się złotego wesela. Staruszkowie zrozumieli, że Bzowa Babuleńka jest Wspomnieniem, zamknęli oczy i bajka się skończyła. Chłopczyk się obudził i nie wiedział czy mu się to śniło, czy nie. A Bzowa Babuleńka wciąż była w imbryczku.. .. . . .i