(0)
MOJA FRANCISZKAŃSKA...WIOSNĄ WYGLĄDA BAJECZNIE GDY KWITNĄ WSZYSTKIE DRZEWA I KRZEWY:)Położenie
Ul. Franciszkańska leży na Nowym Mieście. Zaczyna się przy ul.Zakroczymskiej i kończy przy ul.Wałowej.
Zobacz na mapie
Pochodzenie nazwy
Nazwa ulicy pochodzi od znajdującego się w pobliżu kościoła i klasztoru franciszkanów.
Nieco historii
Dawna droga narolna biegnąca wzdłuż ról Nowej Warszawy. Jako przedłużenie Kościelnej została zabudowana na odcinku początkowym domami drewnianymi, zapewne w XVI w. W 1621 przecięta została wałem obronnym (ob. Wałowa); zwano ją Boczną od Zakroczymskiej, Kollateralną lub Ku Nalewkom. W 1647 przy Franciszkańskiej i Zakroczymskiej franciszkanie wybudowali drewniany kościół i klasztor, zniszczony przez Szwedów w 1655; w 1680 rozpoczęli budowę murowanego kościoła, prowadzoną wg projektu arch. Jana Ceroniego przez arch. Antoniego Fontanę i zakończoną w 1733. Od kościoła ulica wzięła nazwę Franciszkańska W połowie XVIII w. na rzeczce przecinającej Franciszkańską w pobliżu Wałowej wybudowano most o długości 24 m. Ok. 1770 wybudowano 36 jatek należących do miasta Nowej Warszawy i nazwano je Wolnicą; w 1790 liczba jatek wzrosła do 70. Odtąd aż do 1850 Wolnicą nazywano odcinek Franciszkańskiej od Nalewek do Bonifraterskiej. W końcu XVIII w. przy Franciszkańskiuej usytuowany był pałac Piotra Małachowskiego starosty oświęcimskiego (ob. nr 6-12), 7 kamienic, 8 domów murowanych i 22 drewniane oraz browar. Po stronie północnej rozciągały się ogrody. Podczas insurekcji kwietniowej 1794 część domów i dworków została spalona. W latach 1818-1828 na miejscu drewnianych domów i ogrodów wybudowano po obu stronach ulicy zwarte szeregi 19 kamienic klasycystycznych wznoszonych przeważnie przez arch. Karola Gallego i zamieszkałych przez ludność żydowską. W XIX w. Franciszkańska była ulicą handlową. W 1943 i 1944 zabudowa została zniszczona; ocalał częściowo kościół. W latach pięćdziesiątych zabudowano Franciszkańską nowymi domami, nie nawiązującymi do architektury dawnych kamienic. Przedłużenie Franciszkańskiej stanowiła ul. Gęsia (ob. Anielewicza).
źródło: "Ulice i place Warszawy" - Eugeniusz Szwankowski, Wydawnictwo Naukowe PWN SA
dodane na fotoforum:
