jasiek3 2009-02-21
zabójcze piękno Zimy...
Chwila upojnego życia...
Spływającej mroźnym torem,
Lśniącej przejrzystym kolorem...
Iskra magii pajęczyny,
Czułym dotykiem dziewczyny
Przybliżona, zagłębiona,
Ponad płatek uwielbiona...
Oddech szklisty, ciało krwiste,
Kroków bóle wyraziste.
Zakazane piękno śmiechu,
Zatopione w Twym oddechu.
Pocałunek Twój zabójczy,
Dotyk serca - pazur wilczy!
Krew zgęstniała, zatrzymana,
W głębi duszy zapomniana!
Świat bez ruchu, a Ty tańczysz!
W rytmie pęknięć ze mną walczysz!
Lecz ten urok... to uczucie...
Wyższy poziom... jędrne kłucie!
Ta bezsilność, pragnę więcej!
Ból bliskości, pragnę więcej!
Unieś w saniach bezpowrotnie!
Wykorzystaj wielokrotnie!
W swym Pałacu zamień w sopel,
Niech nie ronię więcej kropel...
Niech już wieczność w swym milczeniu,
Spędzę z Tobą w zapomnieniu...
