Czeladź kosciół

Parafia św. Stanisława BM w Czeladzi istniała już z pewnością w 1260 roku. W dokumencie z tego roku księcia opolskiego Władysława został wymieniony jako świadek kapelan z Czeladzi. Pierwotny kościół drewniany przetrwał do I połowy XVI wieku. W 1595 roku parafianie wybudowali nowy kościół murowany, jednonawowy. Kościół ten był remontowany w latach 1863 - 1864, ale wkrótce stał się za mały dla rozwijającej się miejscowości. Obecna świątynia została wybudowana według projektu Hugona Kudery z Warszawy w latach 1904 - 1913, w stylu neoromańskim. Konsekracji dokonał bp Zdzisław Goliński 28 września 1958 roku.
Monumentalna budowla ma absydę skierowaną na południe. Fundamenty i cokół zbudowane są z szarego kamienia wydobywanego w okolicy, natomiast cały kościół wykonano z czerwonej cegły klinkierowej. Od północy świątynia ma dwie wieże, wymurowane do wysokości 39 metrów. Według pierwotnych planów ich wysokość miała sięgać 66 metrów. Między wieżami znajduje się wysoki portal. Na jego szczycie stoi figura "Serce Pana Jezusa". Do głównego wejścia prowadzą szerokie schody. Nawa główna świątyni ma 68 m długości oraz 24 m szerokości. Górne galerie naw bocznych wspierają się na 8 filarach, tworząc po 6 lóż z każdej strony, oddzielonych od siebie dwiema romańskimi kolumnami. Ponad lożami znajdują się potrójne okna witrażowe. Nawa poprzeczna krzyżowa nadaje kościołowi kształt krzyża łacińskiego. Na skrzyżowaniu naw, na czterech potężnych filarach wspiera się ośmiokątna rotunda z kopułą, z której opuszcza się wielki żyrandol. W nawie bocznej od strony wschodniej jest kruchta, a przy niej dwie kaplice : św. Anny oraz Serca Jezusowego i Miłosierdzia Bożego. W lewej bocznej nawie jest drugi chór muzyczny, z galerią ozdobioną kolumnami, wyżej zaś 8 bliźniaczych okien witrażowych. Galeria w przeciwnej nawie jest bardzo wąska, z kamienną balustradą, wspieraną siedmioma wspornikami. Prezbiterium łączy się z sześciokątną absydą niskimi kolumnami romańskimi, na których stoją potrójne wysmukłe kolumny zakończone kapitelami. Sklepienie prezbiterium składa się z jednej arkady i żebrowania w kształcie parasola. Prezbiterium i absyda ozdobione są trzydziestoma czterema kolumnami o rozmaitych kształtach kapiteli. Wyżej nad kolumnadą znajdują się po obu stronach balkony oparte na wspornikach mających kształt głów : króla, rycerza, szlachcica i uczonego. Na uwagę zasługuje kompozycja malarska prof. Makarewicza w prezbiterium przedstawiająca Ostatnią Wieczerzę. Artysta rozmieścił ją na trzech polach, a powyżej znajdują się sceny ukazujące: Chrystusa w Ogrójcu, Chrystusa ukrzyżowanego i Zmartwychwstanie.
Od momentu ustanowienia diecezji sosnowieckiej, odbywają się w czeladzkiej świątyni, w każdą pierwszą środę września - Diecezjalne Dni Chorych. Co roku odbywa się też festiwal muzyki sakralnej "Ave Maria". Od przybycia w 1985 r. do parafii ks. Mieczysława Oseta świątynia odzyskuje swój dawny blask. Wykonano wiele prac konserwacyjnych i remontowych m.in. wymieniono dach, odnowiono prezbiterium i ściany świątyni.