Pomnik Adama Mickiewicza (przez krakowian zwany potocznie "Adasiem"), znajduje się na Rynku Głównym, u wylotu Sukiennic w kierunku ulicy Siennej.
Pomnik powstał według projektu Teodora Rygiera, uroczyste odsłonięcie nastąpiło 16 czerwca 1898 r, czyli w setnym roku urodzin Adama Mickiewicza.
Pomnik, o wysokości 10 m, przedstawia poetę stojącego na postumencie u stóp którego, na wielostopniowym cokole znajdują się cztery alegorie: Ojczyzna, Męstwo, Nauka i Poezja. Na cokole umieszczona została dedykacja: "Adamowi Mickiewiczowi Naród".
17 sierpnia 1940 r. pomnik został zniszczony przez hitlerowców okupujących miasto. Po wojnie został zrekonstruowany z elementów odnalezionych w 1946 r. na złomowisku w Hamburgu. Elementy kamienne wykonano z Sjenitu Kośmin wydobywanego w Piławie Górnej na Dolnym Śląsku. Odsłonięcie rekonstrukcji nastąpiło 26 listopada 1955, w 100 rocznicę śmierci wieszcza.
Obecnie pomnik jest ulubionym miejscem spotkań krakowian i turystów. To najczęściej fotografowany i najbardziej rozpoznawany pomnik Krakowa.
Tradycje związane z pomnikiem:
Pomnik Adama Mickiewicza stanowi centrum wielu uroczystości, manifestacji, happeningów.
* W dniu imienin wieszcza 24 grudnia krakowskie kwiaciarki składają kwiaty u stóp poety.
* Co roku pod pomnikiem rozpoczyna się konkurs szopki krakowskiej.
* Kibice krakowskich drużyn świętują sukcesy sportowe.
* Krakowscy maturzyści, w czasie studniówek, obskakują na jednej nodze postument, wierząc, że liczba okrążeń równa będzie ocenom z ich matury.
* Żołnierze przechodzący do rezerwy, spotykali się pod pomnikiem i robili pompki, głośno skandując przy tym nazwy miesięcy, które spędzili w wojsku.
https://www.youtube.com/watch?v=oRu4aLAG2AI
dodane na fotoforum:
brego 2010-09-04
...Adasiowi się należy taki piękny opis i fotki z każdej strony...:)))...miłego wieczorku Martuś :)))
zsliwka1 2010-09-04
Piękna całość....pozdrawiam wieczorkiem:))
http://zdjecia.nurka.pl/images/s391.photobucket.com-albums-oo352-tarunsureja-fun4all-good-night-1.gif
kaska28 2010-09-04
/Strug Renata/
Tesknota
Gdzie gołębie z ufnością siadają na dłoni,
a róże za złotówkę dają wprost ze dzbana,
gdzie świeże obwarzanki czekają od rana
i dzwony na wieżycach wciąż dzwonią
i dzwonią...
Gdzie słońce twarz ogląda w trąbce hejnalisty,
co gwar miasta wstrzymuje na cztery minuty,
a ,,Adaś" do cokoła na wieki przykuty
z brązową rezygnacją o swym losie myśli...
Gdzie witrażem świetlistym w rzece się odbija
nadwiślańskich kamienic i placów uroda,
z dostojeństwem i dumą Jej Wysokość- Woda.
Stare mury kościołów i Wawelu mija...
Gdzie to miasto najmilsze, gwarne, kolorowe -tęsknię.
Jego przestrzeni brak mi i szczodrości-
Ono świata nie dzieli na swoich i gości,tylko serce otwiera.
Chylę przed Nim głowę!
danka1 2010-09-04
Witam sobotnim wieczorkiem po mojej awaryjnej nieobecności na garnuszku i pozdrawiam, życząc słonecznej niedzielki.
halb09 2010-09-04
Bardzo ciekawie przedstawiłaś nam historię pomnika....podoba mi się żołnierska tradycja:)
Miłej niedzieli, Marto!
ninka54 2010-09-04
wiekowy ADAŚ-POZDRAWIAM
danach 2010-09-04
Witam po przerwie:) Mam jeszcze trochę pracy przy nowym sprzęcie i poznaniu nowego oprogramowania,a tu jeszcze zmiany w Garnku:)) Trochę potrwa zanim będę miała więcej czasu na odwiedziny i pisanie:)
(komentarze wyłączone)