Ktoś zostawił znowu
ślad na mojej duszy.
Wszedł sobie i został,
moje serce wzruszył.
Takich śladów w sobie
mam już bardzo wiele,
lecz wrogów tam nie ma,
sami przyjaciele.
Każdy z nich jest inny
i niepowtarzalny,
jeden kocha morze,
a drugi wiatr halny.
Ścieżki im wyznaczać
nie moje zadanie,
bo i tak na innej,
własnej ścieżce stanie.
Każdy z nich na drodze,
po coś mojej staje,
doświadczenia niesie
i ślad po nim zostaje.
Dla każdego uśmiech
swój serdeczny dam
i miłość podzielę,
której tyle mam!