Gdybym mogła sprawić tak
by radością błyszczał świat,
aby serce nie płakało
ciepłem uczuć okrywało.
Gdzieś samotność uleciała,
a nadzieja nam przysłała
drugie serce które chce,
z naszym tak połączyć się.
Wtedy może moje wiersze
były by radośniejsze,
nie tęsknotą przepełnione
marzeniami ozdobione.
Dałaby ci promyk złoty
by przegonił twe tęsknoty,
w serce uśmiech bym włożyła
by ci miła była chwila.
Ta co teraz ci daruje
co mi myślą wiersz dyktuje
pełen ciepła co mam w sobie
w pozdrowieniach ślę go tobie.
/net/

dodane na fotoforum:

• Foto obrazy
• Moje
• Wszystko w garnku
• Było Sobie Życie
• Oryginalne
• Urocze
• Słowo i obraz
• Zdjęcia
• Terecha
• Fotki
• Barwy
• Rozne Ciekawe Foto
• Jak w garnku