Dusza ma, która więcej w wnętrzu swoim tworzy,
niż z zewnątrz siebie bierze: coraz niżej tonie
w jakieś bezdenne głębie, coraz szersze błonie
widzi przed sobą puste, głuche i bez zorzy.
Gdy dusza ma w te głębie pogrąży się bez dna,
gdy wejdzie na te błonia bez czasu, bez końca:
słucham, ale głos żaden uszu mych nie trąca,
patrzę, lecz bezmiesięczna mi noc i bezgwiezdna.
Dusza ma leci kędyś poza obręb bytu,
w jakąś rozwiej przestrzenną, cichą i zamgloną:
Nirwana świat mi szarą okrywa zasłoną
i wszystko się pogrąża w otchłaniach niebytu.
K.P.Tetmajer
yenn1 2008-10-04
(...) to do was siostry mgławicowe
ten zawodzący śpiew(..)
thea07 2008-10-04
PrzeSliczne zdjecie :D:) Ma bardzo fajniutki klimacik :D:)
Milej i kolorowej soboty :D:)
goca4 2008-10-04
ja bym powidziała ze za mgłą:)
jairena 2008-10-04
Tak sobie dumam - jakże wdzięczny Poeta byłby Ci ( a może jest) , Zacna Iwonko, iż tak malowniczo słowo jego obrazem swym ukazałaś:))) Miłego dnia:))))
tygrus1 2008-10-04
witaj :) ...ale mgla,super zdjecie,powialo tajemnica... pozdrawiam,milego dnia :)
kotki2 2008-10-04
ja sie wolę w taki niebyt nie pogrążać... kto wie czy się z niego można wydostać.... widok piękny, taki tajemniczy... :) miłego dnia
domelos 2008-10-04
lubię takie mgły :)
myszcia 2008-10-05
te drzewa wyglądają jak strażnicy...super...
rybka81 2008-10-07
Tajemniczo tu...
tfarda 2008-10-31
takie zdjęcia najbardziej lubię, od razu mi się kojarzą z wsią, rześkim powietrzem....i wstawaniem skoro świt do lasu na grzyby..., albo polowanie...
:)