MIŁEGO POPOŁUDNIA MIMO NIEZBYT PIĘKNEJ POGODY!

(oleander w moim ogrodzie)

Lato

Gdy słońce wychyla swą głowę zza góry,
A srebrna rosa głaszcze wyspaną trawę,
Rumienią się lekko zawstydzone chmury,
Starając się ludziom wymyślić zabawę.

Strumień im cichutko szepce podpowiedzi
I żąda od nich, choć krótkiej mżawki za to.
A każdy ptak ciągle szuka odpowiedzi,
Po co wiatr ciągnie za sobą babie lato.

Wiercą się na swych miejscach dumne drzewa,
Próbując odnaleźć swe odbicia w wodzie,
Bo słowik o którejś koronie wciąż śpiewa.
Chylą pnie by przyjrzeć się swojej urodzie.
/Mulan/

https://reduction-image.com/mpeg-creation2/temp/415csopntbqjcmub3g27dcqt40/indexweb.htm