(8)
Żołnierze sowieccy zajmowali teren przez kilkanaście miesięcy, dewastując go. Później obszar poobozowy był dostępny dla każdego, a dewastacja postępowała dalej. Opisując likwidację obozu, jego były więzień Jakub Stendig apelował po wojnie o ochronę poobozowego miejsca pamięci przed zaniedbaniem i zbezczeszczeniem: „Znikły tedy w Płaszowie potężne groby masowe, ale pozostały opodal leżące miejsca spalenia, pozostały popioły i prochy bestialskiego morderstwa” – pisał. „Na te miejsca stracenia długo potem (…) pielgrzymować będą przynależni i krewni rodzin, by w cichej zadumie oddać hołd Najlepszym i Najdroższym, straconym niewinnie przez zwyrodniałą dzicz hitlerowską. Godziłoby się, by wspólnym wysiłkiem Żydów i Polaków miejsca te uporządkowano, zatrawiono, ogrodzono i nadano charakter miejsca wiecznego odpoczynku przez postawienie tablicy lub pomnika zbiorowego”. Z netu
dodane na fotoforum:
