.........Jesienny wiatr

Liście trzeszczą pod stopami
wiatr się śmieje w gałęziach
czasem rzewnie płacze
dlaczego płaczesz
szczęśliwyś przecież
polecieć możesz wietrze
wszędzie gdzie tylko zechcesz
latasz po świecie od zimy do wiosny
to tylko ludzie łzy ronią
ty zaś płaczesz czasem deszczem
ludzie karmią się nadzieją
lecz ona jest ulotna jak ty wietrze
miłość ludzka bywa czasem
jak powietrze
ty zaś wrogiem jesteś i przyjacielem
latem całujesz lekkim dotykiem
zimą policzki mrozisz szronem
jesienią lubisz z liśćmi pofiglować
latem na łąkach kwiaty rozsypujesz
porozmawiać chcę z tobą
a ty czasu nie masz
ciągle gdzieś cię niesie
zburzyłeś moją misterną fryzurę
pognałeś dalej ciągnąc za sobą
zeschłych liści chmurę