Kompozycja;-)

Kompozycja;-)

Nieuchronnosc

Nie zatrzymasz banki mydlanej na slomce,
choc piekna jak cud, cudow...choc sie mieni jak slonce
nie zawrócisz rozmowy wpół gestu,
wpół słowa;
nie złapiesz w dłonie tęczy
chociaż kolorowa;

Nie wstrzymasz w locie ptaka,
ni dmuchawca puchu,
ani rosy w południe,
ni wiatru w bezruchu.
Nie zatrzymasz serc bicia
i wędrówki ziemi,
ani złotych wakacji,
ni przyjścia jesieni.

Nieuchronnie mijają rzeczy
i zdarzenia,
odchodzą chwile, doby...
lecz coś się nie zmienia,
czegoś nie da się zgubić.
Coś trwa, coś zostaje.
Gdzieś w głębi duszy,
cicho gra malutki grajek.

Najpiękniejszą muzykę,
najcudniejsze scherza,
co łączą się i płyną falą,
rytmem serca.
I już w nas pozostają duchowym
przesłaniem
łagodnie bratającym
trwanie i mijanie.

Nieuchronność omija,
co chcemy ocalić,
wystarczy ciepłą iskrę
pod sercem zapalić,
by rosły w nas i trwały ulotne wrażenia
- drogowskazy pamięci najmilsze
- wspomnienia.\"



ڿڰۣڿ_ڿڰۣڿڿڰۣڿ_ڿ /Renata Strong/