Ladniejsze oblicze jesieni;-)

Smutek jesienny.

Smutek chwilami przez drzwi zagląda
Deszcz w okna puka ukradkiem
Bo taka to pora jest mądra
Róża umiera, mieczyk i aster z bławatkiem.

Jesień już mamy mokrą ,zimną ,złotawą.
Każdego ranka, mgły się srebrne snują,
Echo się niesie, wysoko nad zeschniętą trawą.
Wiewiórki szybciutko swe dziuple szykują.

Cała ziemia pachnie zieloną zgnilizną.
Słońce w chmurach buduje mieszkanie
Kaczki dzikie odlecą z dziczyzną.
Z nami tylko zostanie,- nostalgiczne, na wiosnę czekanie.
/z netu/