(0)
XXI.O przeświętym cudzie, którego święty Franciszek dokonał nawróciwszy okrutnie dzikiego wilka z Gubbio Jest to najsłynniejsza opowieść o św. Franciszku. Kiedy św. Franciszek przebywał z braćmi w mieście, znano już wilka, zabijającego nie tylko owce, ale też ludzi. Całe miasteczko bało się zwierza, nikt nie wychodził poza bramy bez broni. Ataki dzikiego zwierzęcia były jednak coraz zuchwalsze i częstsze. Franciszek postanowił udać się do wilka. Grupa towarzyszy została nieco dalej legowiska, a święty, przełamując trwogę i ze znakiem krzyża staje przed wściekłym zwierzęciem. Wilk na rozkaz w imieniu Bożym pokornieje i za pośrednictwem św. Franciszka zawiera z ludźmi pokój. Franciszek nakazuje miastu dokarmiać zwierzę. Wilk zaś już nigdy nie wróci do dawnego dzikiego życia. Biedaczyna z Asyżu upominał ludzi, że takie zdarzenia, jak napady dzikich zwierząt, choroby, katastrofy, są karą Bożą i przypomnieniem o nawróceniu. Cud pojednania ludzi i wilka miał służyć nawróceniu także mieszkańców Gubbio. Po śmierci zaprzyjaźnionego już z miastem wilka, nie wygasła pamięć o świętym, który niesie pokój i radość ludziom i zwierzętom.
dodane na fotoforum:
