Warszawa-po sześcdziesięciu latach na ulicy swojego dziecińst...

ona11 2016-08-26

wspomnienia.....

wiska 2016-08-26

Mam nadzieję, że pozdrowiłeś ten dom od całego rodzeństwa:))

maria57 2016-08-26

ja bym nie wytrzymała, weszłabym co najmniej na klatkę, a może i nawet więcej - poprosiłabym o ile to byłoby tylko możliwe o pozwolenie mi chociaż zerknięcia do mojego dawnego mieszkania

maria57 2016-08-26

ejże, a jeszcze jedno: przecież Ty też możesz mówić: pani wie, skąd ja jestem???
żartuję, bo to jedna z najgorszych cech niektórych warszawiaków

ajboise 2016-08-26

Takie stanie pod balkonem może być niebezpieczne. Powinieneś choć kapelusz założyć. ;)

eleonor 2016-08-26

Wspominać przyjemnie, ale żyć...

ewik57 2016-08-27

Nie miałam odwagi zapukać do drzwi mieszkania z mojego dzieciństwa...

anita591 2016-08-29

ja mam taką sama ulice i ten numer