splątane serca cz3

Tak dawno tu nie była. A jednak nic się nie zmieniło.
- Dokąd mnie wieziesz?- przerwała ciszę
- Zobaczysz- uśmiechnął się do siebie
Wjechali na polanę .znajome miejsce. To tu się widzieli ostatni raz. Minęło tyle lat.
Zaparkował samochód.
- Pamiętasz to miejsce?
- Tak , jakbym miała zapomnieć- zamknęła oczy znów miała 19 lat on patrzył swoimi niebieskimi czarującymi oczami ubrany podobnie, w czarny podkoszulek i czarne dżinsy.
Tylko włosy miał dłuższe i związane w kucyk. Pocałował i zostawił samą. Bez pożegnania. Biegła później do cioci cała roztrzęsiona nie wiedząc dlaczego i co właściwie się stało.- tego nie da się zapomnieć.
- Wiem i dlatego chce ci teraz wyznać prawdę co się stało. Mam już dość tajemnic- oparł się o kierownicę by popatrzyć na nią.
- Wiec słucham co się wtedy stało. Dlaczego tak nagle przestałeś mnie kochać i zostawiłeś samą w lesie bez żadnego dowidzenia nawet.
- To przez Twoją mamę.
- A co ma moja mama do tego ,że mnie zostawiłeś.
- Spotkała się ze mną w przed dzień naszego rozstania. To nie było miłe, ty wyjechać miałaś na studia a ja. Sama wiesz, po zawodówce tylko byłem chłopak bez przyszłości, ty panienka z dobrego domu, wysłana na studia.
- Ale co to ma wspólnego z nami?
- Wszystko- w jego oczach po raz pierwszy zobaczyła łzy.- wszystko. Szedłem do ciebie. A ona stała w drzwiach. Prosiła bym odszedł nie zawracał ci w głowie, nie przychodził ,że żadna ze mnie partia, beze mnie będzie ci lepiej, poszukasz sobie lepszego kawalera na studiach a ze mną tylko zmarnujesz sobie życie, żadnej przyszłości, wiec co miałem zrobić, sam doszedłem do wniosku, że nic tu po mnie. Poprosił, by ta rozmowa, a raczej jej monolog został między nami Dlatego tak Cię zostawiłem. dlatego wyjechałem i nie chciałem już nigdy ciebie widzieć. dlatego próbowałem cię znienawidzić i ułożyć sobie życie z Moniką. To dlatego sam siebie znienawidziłem , bo nie mogłem ciebie przestać kochać. To dlatego Monika ode mnie odeszła, bo nie chciała być cieniem w naszym związku….- odgarnął dłonią włosy.