Gdyby nie ludzie, gdyby nie istnieli tak natrętnie,
ze swoim łupieżem, paranoją,
wystrzępionymi spodniami, antysemityzmem,
kłopotami w pracy, trwałą ondulacją,
skłonnością do uproszczeń i zadyszki,
gdyby wcale nie trzeba ich było poznawać,
przecierających zamglone okulary,
wycierających zamaszyście buty "straszne dziś błoto",
ocierających bezsilną łzę,
gdyby nie otwierali przed każdym tak od razu
swoich otłuszczonych serc i wyszmelcowanych teczek
z przetartymi na zgięciach papierami
"chwileczkę, gdzie ja podziałem to zaświadczenie",
gdyby w ogóle ich nie było, tych zanadto takich samych
i nadmiernie odmiennych światów z podwyższonym ciśnieniem,
z wygórowanymi żądaniami "panie musisz pan mi pomóc",
zbyt głośno mówiących,
zbyt naocznie żywych,
zbyt dotkliwie ludzkich,
o ile łatwiej by się mówiło "nic co ludzkie nie jest..."
Stanisław Barańczak
"Tryptyk z betonu, zmęczenia i śniegu"
https://www.youtube.com/watch?v=98wXIjkO4i0
nextday 2017-01-22
hihi :-DDD
doka8 2017-01-23
tekst S.Barańczaka dotkliwy do bólu ...ale jak prawdziwy !
ale tu o zdjęciach raczej : jeśli mnie wzrokowa pamięć nie myli ...to Twój las w białej odsłonie :)
ma1go 2017-01-23
......"otłuszczonych serc!".... :-D
BOMBA tekst! :-D
a w każdym razie skłania do refleksji....
amarea 2017-01-23
Noo.. można się załamać ludzkim istnieniem haha... ale za to, Twoje zdjęcie jak ze snu! :))
nextday 2017-01-23
właśnie! czas na refleksję!
<poszet skłonić się q refleksjom>
;-)
zadra 2017-01-24
Piękny obraz z tajemniczą poświatą niechaj będzie swoistym azylem od natręctw świata.
shillaa 2017-02-02
jak ilustracja z przepięknej baśni...