Fajnego wieczoru:)

...jeszcze ino mu do szczynścia brakuje sznity z tustym...mniam!

Skond sie wziyny Gorole

"Na Ślonsk ludzie sjyżdżali sie dycki i zowdy, czyli zawsze. Niy było jednak na nich określynia, niy było szpecjalnyj nazwy, szpecjalnego słowka. Mianowano ich zwyczajnie, w zależności z jakigo konska przijechali. Godało sie, że som ze Polski, ze Czechow czy ze Niymiec. A jak przibysz boł z gor, to sie go na Ślonsku nazywało gorolym. No bo z gor - to gorol. A jak to była baba - to była gorolka. To naprowdy niy było wtedy żodne obraźliwe słowo. Pamiyntom jeszcze, jak downij po Ślonsku chodziyły takie gorolki. Od chałpy do chałpy. Miały na plecach trowniczki, czyli take zawiniontka, a w nich roztomajte drzewianne duperelki na sprzedej. A dyć te gorolki handlowały: grabiami, fyrlokami, warzechami, nudelkulami abo jakimi drzewinnymi graczkami, czyli zabowkami dlo dziecek. Z czasym jednak te niywinne słowo "gorolka" czy "gorol" stały sie przezwiskami. A jak to było? To było to tak…

Wszysko to złonaczyło sie w czasach komunizmu. A dyć wtedy władze potrzebowały zarobić na ślonskim wonglu i zaczły drapko stawiać nowe gruby i zwiynkszać wydobycie. A jak brakowało ludzi do roboty, to werbowano ludzi z cołkij Polski. Bestoż we fest krotkim czasie sjechało sie na Ślonsk tela nowych ludzi, że Ślonzoki niy poradziyły se dać rady z tym nowym zjawiskiym. No bo nowi ludzie, to nowe zamiyszanie, inksze obyczaje, nowe problymy, inkszo godka, inksze podyjście do roboty. No i ci nowi przibysze imiyniny odprowiali a niy urodziny. Wszysko było inksze!

Trza tyż było tych ludzi jakoś nazwać. Na poczontku we codziynnyj godce Ślonzokow pojawiyło sie pora określyń. Trza pedzieć szczyrze - wszystke były obraźliwe. A dyć godało sie na tych nowych przijezdnych: werbusy, hadziaje, kargule, no i gorole. Ale po tych wielu latach na stałe do godki ślonskij wlazło yno słowo: Gorolka, Gorol, Gorole. Zaś na nazwanie bliżyj niyokreślonyj miyjscowości poza Ślonskiym godało sie - gorolowice.

Dzisioj słowo "Gorol" już tak niy rani jak downij. Po wielu latach niykerzi przijezdni abo ich potomkowie wtopiyli sie w ślonski krajobraz i godajom o sobie żartobliwie: "Jestem Gorol, ale oswojony!". Zaś powiedzynie: "Moja cera wziyna se Gorola, ale porzondnego!" - jest nawet w ustach Ślonzokow wielkim komplymyntym. Choć jo by woloł, żeby słowo "Gorol" było już yno historyczne. Abo ostatecznie stosowane yno na politykow, kerzi probujom nos Ślonzokow uczyć kultury, a choć sami majom we szczewikach słoma!"
Marek Szołtysek