(1)
Urzekający widok południowego nieba, Wielki Obłok Magellana (ang. Large Magellanic Cloud (LMC)) przedstawiony jest tutaj z wykorzystaniem wąskiego filtru przepuszczającego jedynie czerwone światło pochodzące od atomów wodoru. Zjonizowany przez energetyczne światło gwiazd atom wodoru emituje charakterystyczne, czerwone światło H-alfa w chwili, gdy jego pojedynczy elektron zostaje ponownie z nim związany i przechodzi na niższe poziomy energii. W wyniku zastosowania takiego filtru, to zdjęcie LMC zdaje się być pokryte bańkami obłoków wodorowych otaczających masywne, młode gwiazdy. Wyrzeźbione przez silne wiatry gwiazdowe oraz promieniowanie ultrafioletowe, świecące obłoki wodoru znane są jako obszary H II (zjonizowanego wodoru). To zdjęcie wysokiej rozdzielczości powstało ze złożenia 6 fragmentów, z których każdy jest 200-minutową ekspozycją. Mgławica Tarantula, sama złożona z wielu zderzających się takich baniek, jest największym obszarem formowania się gwiazd; widoczna jest powyżej centrum zdjęcia. LMC jest satelitą naszej Drogi Mlecznej, ma rozmiary około 15 000 lat świetlnych i leży w odległości zaledwie 180 000 lat świetlnych w gwiazdozbiorze Złotej Ryby
źródło NASA
https://apod.nasa.gov
