Arboretum w Rogowie. Obrazek z alpinarium.

***

https://www.youtube.com/watch?v=jTMJesfFNo4

To nic, to strach
zła myśl, w śniegu ślad
No już, już znikł
to nic, nic i nikt
Wnikał i przenikał aż
tam gdzie kulił się
mój śmiech

Nie strasz, od dawna się nie boję
Zobacz - wichura, a ja stoję
Spokój soczysty jest tak
jak cierpki był strach
mój strach - życie moje

Mogłeś mnie jednym zetrzeć gestem
kiedyś - lecz to już inna przestrzeń
Z drobnych supełków byłam cała
lecz się wydostałam - jestem

Już zmierzch, o krok
lecz w dal biegnie wzrok
Przez łąk i pól
i lat ciemny wzór
Przestrzeń pełna westchnień
i rosochatych wierzb
Czy wiesz?

Jestem kamykiem tutaj każdym
drogą piaszczystą, dworkiem jasnym
W duszy szeroko mi gdy
ten pejzaż się śni
gdzieś tam, w miastach ciasnych

Niskich mgieł krucha pajęczyna
Chopin się nagle przypomina
Trudno go teraz nie usłyszeć
gdy w biel zmienia ciszę zima

Nie strasz, od dawna się nie boję
Zobacz - wichura, a ja stoję
Spokój soczysty jest tak
jak cierpki był strach
mój strach - życie moje

Mogłeś mnie jednym zetrzeć gestem
kiedyś - lecz to już inna przestrzeń
Z drobnych supełków byłam cała
lecz się wydostałam - jestem...