TVP - Sytuacja w TVP jest tragiczna - piszą dziś w onecie!!!

A ja znalazłem takie CUŚ :

https://www.radiownet.pl/publikacje/ratunku

Oto komunikat TVP sprzed kilku dni:
„W roku 2011 wpływy z abonamentu były najniższe w historii Telewizji Polskiej. Wyniosły 205,4 mln zł i stanowiły jedynie 12,6 proc. kosztów, jakie telewizja publiczna poniosła w tym roku na realizację swojej misji. „Utrudnia to wykonywanie naszych ustawowych zadań – stwierdził Juliusz Braun, prezes Zarządu TVP. – Większość środków z abonamentu czyli 159,4 mln zł przeznaczać musimy na utrzymanie 16 oddziałów terenowych wskazanych w ustawie o radiofonii i telewizji. Wszystkie programy tworzone na potrzeby pozostałych anten mogły więc otrzymać w całym minionym roku z abonamentu wsparcie w wysokości jedynie 46 mln zł.”
Przypomina się piątkowa akcja „Solidarności”. W dużej mierze za sprawą mądrego wystąpienia w Sejmie przewodniczącego Piotra Dudy. Władze telewizji publicznej płaczą, że znowu nie mają pieniędzy. Mówi się, że mają zamiar oszczędzać na dziennikarzach, operatorach i dźwiękowcach. A powinni zacząć od siebie: tak jak to radziła już dwa lata temu telewizyjna „Solidarność” pismem swojego szefa Jarosława Najmoły. Oto co konkretnie postulowała Komisja Zakładowa NSZZ Solidarność TVP SA:
1. Wprowadzenie ograniczenia maksymalnego wynagrodzenia w TVP S.A do wysokości wynagrodzenia pobieranego przez Prezesa TVP S.A.
2. Ograniczenie ilości stanowisk zastępców dyrektorów jednostek maksymalnie do jednego w jednostce.
3. Zabranie samochodów służbowych użytkowanych przez dyrektorów i ich zastępców używanych do celów służbowo-prywatnych.
4. Likwidacja nauki języków obcych w godzinach pracy.
5. Ograniczenie do minimum wielkości delegacji zagranicznych.
6. Zabranie telefonów służbowych współpracownikom oraz ograniczenie pracownikom szczególnie nieprodukcyjnym.
7. Wprowadzenie całkowitego zakazu zakupów przez TVP S.A. prasy oraz tygodników.
8. Wprowadzenie opłat dla współpracowników stale użytkujących pomieszczenia i sprzęt TVP S.A.
9. Wprowadzenie obowiązku wykonywania prac redakcyjnych przez dziennikarzy w ramach wynagrodzenia zasadniczego.
10. Natychmiastowa likwidacja przerostu zatrudnienia przy produkcji programów polegająca na zatrudnianiu producenta, kilku kierowników produkcji oraz ich asystentów.
11. Typizacja wycen Telewizji Polskiej S.A.
12. Likwidacja kosztochłonnego systemu producenckiego.
13. Nie wysyłanie kilku ekip zdjęciowych do jednego wydarzenia.
14. Wycofanie się TVP S.A. z wypłacania ryczałtów samochodowych oraz opłat za wynajem mieszkań pracownikom TVP S.A.
15. Renegocjacje kontraktów z producentami zewnętrznymi.
16. Racjonalne wykorzystanie dobrze wyposażonych studiów zamiast produkowanie programów kosztochłonnych w budynku „B”.
17. Natychmiastowe zakończenie obsługi prawnej TVP S.A. w kancelariach zewnętrznych lub też likwidacja Biura Prawnego wchodzącego w strukturę TVP S.A.
18. Ograniczenie do minimum udziału finansowego TVP S.A. w produkcji filmów fabularnych.
19. Zlikwidowanie funduszu nagród Prezesa.
20. Likwidacja narzutów w rozliczeniach między jednostkami organizacyjnymi.
21. Wycofanie funduszu reprezentacyjnego dla jednostek organizacyjnych.
I nic z tego nie zrobiono! Wydano za to dodatkowe pieniądze na agitację abonamentową. Trzeba być ufnym niebywale, by wierzyć, że wystarczy facjata urzędnika, który mówi „ludzie płaćcie” i ludzie przybiegną z forsą. Guzik – reklamy kosztowały tysiące, a wpływy z abonamentu radiowo-telewizyjnego ani drgnęły.
Biedaczki z Woronicza płaczą, że płacą straszne pieniądze na oddziały. Ale tym oddziałom zabrano czas antenowy, czyli rzecz w telewizji najważniejszą – postawiono za to skorupy 16 ośrodków: „macie, bierzcie sobie i płaćcie na ich utrzymanie, ale samodzielność wybijcie sobie z głowy!” Trzy godziny dziennie programu – to za mało by żyć, pozostaje wegetacja. I w terenie się wegetuje. Załogi oddziałowe wciąż żyją nadzieją, że się coś zmieni. Tymczasem wybudowano w Warszawie za 200 mln złotych (4 razy drożej niż miał kosztować) biurowiec z klitkami - pokoikami, które może i dobre byłyby na agencję rozrywkową. O studiach do produkcji telewizyjnej zapomniano. „Gargamel” wymyślony przez zadowolonego z siebie architekta Czesława Bieleckiego, który budowano całe wieki, to po prostu zachęta, by przy biurkach posadzić jeszcze więcej urzędników. I tak pączkuje warszawska telewizyjna hydra, a na prowincji „publiczne telewizorki” mogą tylko zęby w ścianę. Ośrodki – oddziały, wszystko jedno jak je zwał, stoją niewykorzystane, lub walą się ich dachy i mury (pojedźcie do Gdańska na ulicę Sobótki, ale nie wchodźcie do środka, bo tam już naprawdę dach wali się na głowę, a „władza” sprzedaje dawny pałacyk, studia i wspaniały teren bezskutecznie od 12 lat!) NIK-u, „Nikusiu” rusz się i zobacz sam.
Trzeba tam pojechać z tęgą pałą i pogonić niedołęgów – i tych miejscowych, którzy zwalają wszystko na Warszawę i oczywiście szefów z centrali. Biorą miesięcznie po kilkanaście i więcej tysięcy, spotykają się, panelują tu i tam, nawiedzają głowy państwa. I co? GUCIO!
Niedawno, nestor i autorytet medioznawczy Karol Jakubowicz zaproszony na kolejną naradę nakrzyczał solidnie na te całe towarzystwo. I co? NICO! Na panele sprowadza się z zagranicy tych samych facetów. Tak mniej więcej raz na rok. Oni też zawsze mówią to samo. Tyle, że na ogół do nowego już prezesa, zarządu i rady nadzorczej.
I co?...RATUNKU!
Stefan Truszczyński
02.04.2012 r.
felieton ukazał się na portalu sdp.pl

(fotka moja, wczorajsza)

dodane na fotoforum:

• Mazowsze
• Warszawa
• Moja Warszawa
• Moje miasto
• Miasto