(1)
jairena 2009-03-15
Taką smutnością i beznadzieją "powiało"
Zderzenie "cywilizacji" : mały sklepik , wyliczone na dzień 5-10 zł , do listonosza jeszcze pół miesiąca, w międzyczasie trzeba zaliczyć przychodnię a tu wnusia , chciałaby coś "słodkiego" ...
Niby zatrzymane w kadrze, a ileż tu ekspresji.
Nie sposób patrzeć na to obojętnie, bo jak patrzeć na życie obojętnie.
Gratuluję spojrzenia!
Miłej niedzieli.
jairena 2009-03-15
Bo to jest życie...
akciwon 2009-03-15
... figę z makiem... - półżartem chciało by się powiedzieć po komentarzu Jairena, przykra rzeczywistość nie jednym dziadkom serce ścisnęła żalem, wszak pociechom swym małym, kto jak kto, ale Oni z pewnością po gwiazdkę na niebie by sięgnęli, by maluchom dogodzić... :))
gaika 2009-03-15
Super ujęcie...a jaka wielka prawda w słowach "jairena"
Szkoda, że nie wszyscy widzą nędzę starych biednych ludzi, którym kolejne władze stopniowo zabierały i robią to nadal, resztę człowieczeństawa. Nie można wyżyć w tym kraju za nędzne grosze.
To zdjęcie powinno być plakatem uwidocznionym w wielu miejscach naszego kraju. Mimo wszystko słodkich snów:)
ogonem 2009-03-16
Bardzo mi się podoba.
Nie tylko zdjęcie, ale i to, że wzbudza emocje we wszystkich odwiedzających :-))
pomoria 2009-03-16
hej..hej...jakby kto pytał to ja jestem...na razie tylko lukam w biegu, bo nie mam chwilowo czasu posiedzieć...
a co do fotki...to takie zdjęcia mnie rozczulają...Dziadziuś i mały wnusio...pokolenia...:-)
emdeer 2009-03-24
temat pierwsza klasa.
ciut mi przeszkadza zagubienie szczegółów stroju dziewczynki. czapeczka i buciki. również to samo dolega reklamówce pana.
w takiej sytuacji jednak trudno poprawić ekspozycję bo chwila już uciekła.
agiea 2009-03-29
największym szczęściem i skarbem dziadka jest ukochana wnusia, to ona łagodzi codzienne smutki i borykanie się z myślami "jak przeżyć do pierwszego"
fotografia, obok której nie przechodzi się obojętnie, obraz, który wywołuje tyle emocji...
w dodatku egzotyczna waga w tle :)
