Pracami budowlanymi w latach 1762-1763 kierował budowniczy Marcin Urbanik. Od roku 1765 kontynuował je architekt Klemens Ksawery Fesinger. 5 września 1760 r. odbyło się podniesienie krzyża na wierzchołek świątyni, ale ostatecznie skończona budowa soboru była dopiero w roku 1764, a prace dekoracyjne trwały do roku 1780. Zasadniczą częścią zespołu architektonicznego doby późnego baroka z elementami rokoko jest sobór katedralny, którego fronton zwieńczony rzeźbą Świętego Jurija Zmijeborca na koniu autorstwa wybitnego rzeźbiarza Johana Georga Pinzela.