Po przegranej bitwie po Cecorą wojska koronne wraz z Kozakami, dowodzonymi przez Piotra Konaszewicza-Sahajdacznego, stawiły się w Chocimiu. Liczebność wojsk sprzymierzonych szacuje się różnie – od 45 tys. do 70 tys. Naprzeciwko nich stanęła 150-tysięczna armia Osmana II, wspierana przez Chanat Krymski, Hospodarstwa Mołdawskie i Wołoskie. Chociaż na niektórych ukraińskojęzycznych stronach (w tym Wikipedii) podawana jest liczba 300 000 wojsk tureckich. Dowództwo nad obroną objął Jan Karol Chodkiewicz, który zresztą w trakcie pięciotygodniowego oblężenia zmarł, na kilka dni przed zawieszeniem broni. Przed śmiercią dowództwo przekazał Stanisławowi Lubomirskiemu. Pod Chocimiem był także królewicz Władysław, ale z powodu choroby nie brał udziału w bitwie.