Pałac Branitz

Pałac Branitz

Branitz jest drugim po Parku Mużakowskim dziełem Pücklera, które stworzył już pod koniec swojego życia. Całość dzieła, którą tworzą ogród wraz z parkiem krajobrazowym , obiekty architektury i wyposażenie wnętrz, podzielona jest na Park Wewnętrzny o powierzchni 106 hektarów z zamkiem i ogrodem przypałacowym (tzw. pleasureground) w centrum oraz Park Zewnętrzny o powierzchni 516 hektarów.

Pückler pracował intensywnie nad założeniem parkowym po sprzedaży swojego państwa stanowego Muskau (1845) i przeniesieniu się do siedziby rodu Pücklerów w Branitz, od roku 1846 aż do swojej śmierci w roku 1871. Decydujący charakter założenia zawdzięczamy osobie księcia. Pückler stworzył ideę parku, zaplanował i ukształtował go. Zgodnie z jego wyobrażeniami powstały obiekty architektury i to on dobierał budowniczych i towarzyszył nawet najbardziej szczegółowym pracom.

Centrum założenia stanowi wzniesiony w latach 1770/1771 pałac, od którego Pückler rozpoczął tworzenie nowego parku. Jeszcze dziś pałac z oryginalnym zachowanym wyposażeniem, na które składają się dzieła sztuki, meble, biblioteka Pücklera-Callenberga i galeria przodków, daje dalece autentyczny obraz książęcego życia.

Dwie piramidy ziemne w parku wewnętrznym są unikalnym znakiem rozpoznawczym Branitz i reminiscencją podróży Pücklera do krajów orientu. Większa z piramid, usypana na jeziorze, jest jednocześnie miejscem pochówku Pücklera i jego żony, Lucie księżnej von Pückler-Muskau.

(https://www.parkverbund.eu/pl/#/pl/parki/park-i-palac-branitz.html)

dodane na fotoforum: