Ciąg dalszy fotograficznej epopei na cześć Krzyżtoporu...
;)


Siedziba Krzysztofa Ossolińskiego miała nie tylko dobrze bronić swoich mieszkańców, ale jednocześnie spełniać rolę wygodnej i komfortowej rezydencji. To właśnie charakteryzowało budowle typu palazzo in forteza.

Niewątpliwą nowinką techniczną były windy, oczywiście o napędzie ręcznym, którymi transportowano żywność ze spichlerza na wyższe kondygnacje. Jedna z takich wind znajdowała się również obok komnaty jadalnej. Dzięki temu służba nie musiała pokonywać kilku pięter, żeby donieść gorącą potrawę na pański stół.

Krzyżtopór wyposażony był także w toalety, które znajdowały się nawet w części przeznaczonej dla służby. Prawdopodobnie Krzysztof Ossoliński posiadał też łaźnię. Ślady po tym pomieszczeniu można jeszcze znaleźć w pobliżu czworobocznej klatki schodowej.

Nowatorskim rozwiązaniem było zaopatrzenie zamku w wodę. Do celów gospodarczych gromadzono wodę w potężnej cysternie, do której spływała deszczówka. Wodę pitną dostarczało źródło, które bije do dziś.

W wieżach na południowym krańcu oficyn na linii
wieży zegarowej znajdują się elementy budowli, które
w XVII-wiecznym zamku mogą zaskakiwać. Są to dość
szerokie przewody wiodące w górę od prawdopodobnych
pomieszczeń kuchennych, a będące, jak przypuszczają
badacze, rodzajem centralnego ogrzewania. Trzeba powiedzieć,
że Krzyżtopór miał znakomicie rozwiązane
systemy grzewcze oraz wentylacyjne. Nie tylko ciepło,
również świeże powietrze docierało specjalnymi kanałami
do poszczególnych pomieszczeń...