Już wspomnieniowe...dziś wykopałam

JESIENNE PRZEMIJANIE

Co ma przeminąć, to i tak przeminie-
jak młodość,jak szczęście,ból i cierpienie.
Jak złoty liść jesienny,co z drzewa musi spaść-
kurczy się i popieleje stając się liścia cieniem.

Jesteśmy niczym te jesienne liście -
w młodości zachwycając pięknymi barwami.
Starość nas strąca w szare kałuże smutku -
a my myślimy,co dalej...co dalej stanie się z nami...

Wspomnienia też opadają z drzew przemijania,
zbieramy je skrzętnie w zakamarkach pamięci.

Na spacerze dogoniła nas właśnie jesień życia -
świat już tak nie fascynuje, swymi urokami nie nęci..

Choć zegar życia nam miarowo tyka ,
to z każdym dniem jakoś swój bieg przyspiesza ...
Ale w jesiennym sercu wciąż jeszcze gra muzyka -
na szczęście od zegarmistrza światła
dotąd nie przyszła ta niechciana depesza...

Barbara Leszczyńska

.-..-.
`·.·´

ŻYCZĘ UROCZEGO WIECZORKU
DOBREJ I SPOKOJNEJ NOCKI.