margol

margol 2012-05-16

w dali...przestrzeń...rewelacja

ailton

ailton 2012-05-16

Księżyc wysrebrzył niebo — a miejskie podwórze
Ostro na nim wyrzyna czarnych murów brzegi,
Łyskają w cieniu tylko szkłem okien szeregi —
Tam... w puchach toną ludzkich ciał lilie i róże...

Pozorny sen!... na każdym takim ciemnym piętrze
Szał czuwa! korzystając z ciemności i ciszy,
Wije się w spazmach szczęścia, piersią szybko dyszy,
Wziewając szept gorący w ciemne, ciche wnętrze...

W jednym oknie otwartym, przez drewniane kraty,
Akacja, obciążona białymi bukiety,
Wsunęła gałąź w izbę samotną Poety...
On kładł na nią policzek i całował kwiaty!...

To ta noc temu winna!... Gdy zaczną wibrować
W srebrnej masie powietrza: Szał, Miłość, Rozpusta...
Każde żyjące, choćby też najczystsze, usta
W taką noc muszą jeszcze coś w świecie całować..

CUDOWNYCH SNÓW CI ZYCZE

inhope

inhope 2012-05-16

brawo! kapitalne zdjęcie :)

dejavu1

dejavu1 2012-05-18

zachwyca czytelność romantycznej kompozycji ...
wspaniała praca i oprawa muzyczna

dodaj komentarz

kolejne >