KIEDYSMNIE NOSILAS NA REKACHTERAZ JA TO BEDE ROBIL.......MAMO

Gdy słońce skrywał cień,
gdy w mrok odchodził dzień,
śpiewałaś, a śmiałem się przez sen, mamo.
Cichutki szelest gwiazd
do snu kołysał nas,
i na obłokach w dal unosił czas.
Mamo! Nie wróci nigdy to, co było.
Mamo! Zachowam w sercu twoją miłość.
Mamo! Tak bardzo brak mi ciepła twoich rąk.
Kto umiał tak jak ty,
dziecięce ścierać łzy,
i w jawę najcudniejsze zmieniać sny, mamo.
Kto tak rozumiał mnie,
przebaczał to, co złe,
a smutek chował gdzieś na serca dnie.
Choć inny jest już świat,
odnaleźć pragnę ślad
dziecięcych marzeń z tych minionych lat.
W ramionach twoich chcę,
Jak kiedyś, ukryć się,
i znowu cicho szeptać kocham Cię.