Kolejne zmiany rozpoczęły się w 1834r., gdy po rozwiązaniu zakonu, własność klasztoru znalazła się w rękach księcia Wiktora Hohenhlohe-Waldenburg-Schilillingsfürst. Klasztor zaczęto przebudowywać na siedzibę magnacką. Zostały wyburzone zabudowania gospodarcze i założono park w stylu angielskim.