ZAPRASZAMY NA TRAKT KRÓLEWSKI

Le Meridien Bristol – pięciogwiazdkowy hotel w Warszawie znajdujący się przy ulicy Krakowskie Przedmieście.
Hotel "Bristol" został wzniesiony na miejscu pałacu Tarnowskich w latach 1899-1901 wg projektu Władysława Marconiego. Z Marconim współpracował Stanisław Grochowicz. Nadali oni budowli neorenesansowy charakter. Secesyjna dekoracja wnętrz zaprojektowana przez Otto Wagnera młodszego nie zachowała się, została przekształcona przez Antoniego Jawornickiego.

Fundamenty rozpoczęto kopać w 1898 r. 22 kwietnia 1899 r. miało miejsce uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego. Pod koniec 1900 r. obiekt był w stanie surowym. W drugim kwartale 1901 r. rozpoczęto prace wykończeniowe. Przy budowie pracowały głównie firmy krajowe i one były także dostawcami materiałów wykończeniowych
Hotel posiadał elektrownię, centralne ogrzewanie, podwójną wentylację, na piętrach hydranty przeciwpożarowe, drabinę ratunkową oraz ogniotrwałe stropy, ściany działowe i podłogi.
Hotel wyposażony był w 11 wind, z czego jedna była dla gości, a reszta dla pracowników. Kryształowa winda dla gości maksymalnie zabierała 8 osób. Posiadała ona żelazna balustradę wykładaną mosiądzem (zezłomowana w 1969 r.).
W hotelu było zainstalowanych 6 numerów telefonicznych (600 w Warszawie).
Do obsługi gości wykorzystywano ośmioosobowe samochody elektryczne osiągające prędkość do 20 km/h.

Do dyspozycji gości były pokoje znajdujące się na 4 piętrach hotelu. Na każdym z nich było 50 pokoi. 80 składało się z przedpokoju, sypialni i salonu, a 20 miało łazienkę i WC. 120 pokoi składało się z jednego pomieszczenia ale dzięki drzwiom w amfiladzie można było je łączyć. W apartamentach ustawiono meble z różnych epok. Najlepiej uposażony pokój znajdował się pod nr 105 (przetrwała jedynie mahoniowa toaletka).
Po odzyskaniu niepodległości w hotelu odbywały się m.in. debaty polityczne z udziałem Ignacego Paderewskiego. W 1928 r. właścicielem hotelu został Bank Cukrownictwa, który zdecydował się na przeprowadzenie w budynku gruntownego remontu. W latach 30. XX wieku Bristol był czołówce najlepszych polskich hoteli
W 1939 r. w budynku mieścił się szpital. Podczas okupacji z usług hotelu mogli korzystać tylko Niemcy. Obiekt uległ nieznacznemu zniszczeniu podczas powstania warszawskiego. W niewielkim stopniu uszkodziły go także pożary podczas ofensywy styczniowej.
Po wojnie został wyremontowany i wznowił działalność w 1945 r. 26 września 1947 r. został zabrany przez miasto ale jego właścicielem do połowy 1948 r. pozostał Bank Cukrownictwa. W restauracjach hotelu powstała Gospoda Ludowa. Od 1952 r. Bristol przeszedł pod zarząd Orbisu. Obsługiwał zagranicznych turystów. Hotelowi nadano nowy wystrój w stylu realizmu socjalistycznego. Następnie podjęto starania zmierzające do przeprowadzenia w obiekcie kapitalnego remontu. Jednak nie znaleziono wykonawcy, który sprostałby wymaganiom. W 1973 r. Bristol stał się hotelem II kategorii. W 1977 r. premier Piotr Jaroszewicz przekazał budynek Uniwersytetowi Warszawskiemu w celu ulokowania tam biblioteki.
W listopadzie 1981 r. hotel został zamknięty. Do tego czasu jego kawiarnia pozostawała miejscem spotkań warszawskiej bohemy i elity towarzyskiej. Po wieloletnim remoncie został odrestaurowany i w 1993 r. ponownie otwarty. W uroczystości uczestniczyła Margaret Thatcher, która dokonała otwarcia hotelu
W grudniu 2005 r. przeprowadzono w budynku remont tynków i elementów metalowych fasady

dodane na fotoforum: