W cichej przystani wieczoru
próbuję zebrać myśli
ułożyć je według kolorów
by mogły znów się przyśnić.
Oddzielić radosne od smutnych
wyrzucić wszystkie niechciane
Zostawić tylko cudowne
miłością posplatane
Chcę je zatrzymać utrwalić
w szufladach pamięci schować
na zawsze od zguby ocalić
z czułością je pielęgnować.
Szczególnie te sercu bliskie-
jak skarby czy klejnoty
cudowne życia chwile
włożę w wór mej tęsknoty.
dalia 2010-11-07
Witam serdecznie...piękny wiersz i melodia..pozdrawiam serdecznie i życzę miłej niedzieli :)
lukuz 2010-11-09
Romantyczną duszę mam
więc wiersz Twój czytając
non stop wzdycham-:)
Piękny wiersz Zosiu!Dziękuję i pozdrawiam-:)
lukuz 2010-11-09
A zdjęcie po prostu powala na kolana-:)
Buzialeee!
onamysz 2010-11-14
przepiekne....
kto kocha kwiaty i zwierzatka mysle,ze dobrym jest czlowiekiem...
a dobro w cenie jest...