W 1096 Brzetysław II zbudował tu gród, który po zdobyciu przez Bolesława Krzywoustego został opuszczony. Gród ów był położony w pobliżu wzniesionego w początkach XIV wieku kościoła klasztornego, w pobliżu przepływającej tamtędy Nysy Kłodzkiej.
W 1838 właścicielką dóbr kamienieckich stała się królewna niderlandzka Marianna Orańska, która w tym samym roku zleciła wykonanie projektu przyszłej rezydencji Karlowi Friedrichowi Schinklowi, ówcześnie jednemu z najwybitniejszych architektów. 15 października na wzgórzu (zwanym Grodowym Wzgórzem) położono kamień węgielny. Prace budowlane, ze względu na stan zdrowia Schinkla, nadzorował młody architekt, Ferdinand Martius[. W 1848 prace przerwano z powodu rozwodu księżnej z Albrechtem Hohenzollernem, księciem pruskim. Wznowiono je dopiero w 1853. Założenia tarasowo-ogrodowe zaprojektowane zostały w 1858 przez Petera Josepha Lenné, generalnego dyrektora Ogrodów Pruskich. Rok później rozpoczęto budowę tarasów wiodących do pałacu. 8 maja 1872 uznaje się za datę zakończenia prac przy budowie pałacu i wokół niego. Tego dnia po północno-wschodniej stronie pałacu nastąpiło odsłonięcie pomnika Nike, ustawionego na jedenastometrowej kolumnie. W 1873 z okazji ślubu syna Albrechta Marianna przekazała mu zarząd nad całością dóbr śląsko-kłodzkich, w tym również nad pałacem
davie 2021-08-14
Ładny pałac w pięknym otoczeniu
robi duże wrażenie swoją architekturą.
Pozdrawiam weekendowo.
ewusia 2021-08-14
Ładnie się prezentuje na tle niebieskiego
nieba i w otoczeniu zieleni.
Dobrego wieczoru Elżbietko.
w0o0w 2022-02-20
Byłem tam w 2009 kiedy nie wyglądał za dobrze. Znam przypadki kiedy nowy prywatny właściciel doprowadzał pałac do kompletnej ruiny a na końcu podpalał aby jeszcze coś z ubezpieczenia wyciągnąć. Bardzo się cięszę, że tutaj stało się inaczej. Szacunek dla właściciela.