Dwa szpaki.

Szpak - Sturnus vulgaris

Po ziemi zwykle chodzą, a nie skaczą. Odżywiają się różnymi bezkręgowcami: konikami polnymi, chrząszczami, muchami, pająkami, ślimakami i dżdżownicami, a także chwytają włochate gąsienice omijane przez inne ptaki. Zjadają również jagody i owoce (morwy, jeżyny, dzikiego bzu, czereśni itp.) oraz nasiona. Po okresie lęgowym szpaki łączą się w stada (nawet do 500 tysięcy osobników), gromadnie żerują i nocują. Odwiedzają obfitujące w pożywienie sady i ogrody, gdzie mogą wyrządzać niemałe szkody. Pożywienia szukają przeważnie na ziemi, na porośniętych niską trawą trawnikach lub pastwiskach. Mogą też towarzyszyć stadom bydła i owiec, do których zlatują się roje owadów. W rzadkich przypadkach szpaki mogą pić nektar kwiatów. Jako noclegowiska, często wykorzystywane przez wiele lat, służą im łany trzcin, gęste zarośla (w tym niekiedy przy autostradach), grupy wysokich drzew, a w miastach nawet porośnięte bluszczem fasady domów. Szpaki mogą żyć do 15 lat.

Więcej informacji, a także głosy wydawane przez szpaki, na stronie:
https://cyfromaks.pl/wroblowe/sturnidae/sturnidae.htm#sv