Jesienna melancholia
...wsącza się cicho w krajobraz niespodzianie
jakby wszelkie głosy zamilkły z końcem lata
złotym promykiem drży na szprosie przy śniadaniu
i w opar porannej kawy - zapach wplata
poranek rażony zorzą tonie w tiulach
trąbią w ogrodzie zimowity na pobudkę
i omdlałość karminowych liści rozczula
zaoranych pól lekka senność trąci smutkiem
Zofia Szydzik
hania44 2017-09-12
I ja chwilami mam takie jesienne wrażenie, że już wszystkie głosy lata zamilkły!!! Ale trzeba pogodzić się z tym, że lato odchodzi i czekać aż przyjdzie następne! :)
Dobrze, że jest jeszcze ciepło ale ma się niedługo niestety ochłodzić...
Miłego wtorku! :)
vivien5 2017-09-12
Tak jak my wszyscy zimowity pną się w stronę słonka ogrzewając się ciepłymi promieniami........Popołudnia pięknego i słonecznego :))p
leda38 2017-09-12
Czyli:
pierwsze koty za płoty
Nieuchronnie zbliżają się zimne dni.
Pozdrawiam Basiu.