to już jesień....

Przemknęło lato
Przemknęło lato jak piasek przez palce.
Zdarzeń bez liku spisało serce.
Ogrzewać będą ranki jesienne.
Otulać ciepłym wspomnień kobiercem.
Za wonią maków wplątanych w zboże,
ich delikatnym zwiewnym pląsaniem,
błękitem nieba, słowiczym trelem,
zmysły już tęsknią. Żyją wspomnieniem.
Jakże nie tęsknić do łąk soczystych,
przecudnych kwiatów, pachnących latem?
Jakże nie tęsknić do smaku malin,
plaż piaszczystych, za słońcem złotym?
Taniec motyli cichym westchnieniem.
Poranna rosa, słodkim kaprysem.
Ucichł już klangor pięknych żurawi.
Oczy tęsknią za barwnym irysem.
Lato przebrzmiało, gniecie tęsknotą.
Zapomnieć, ot tak, przecież się nie da.
Letnia sonata ucztą duchową,
więc nutą wspomnień serce ciągle gra.
Anna Bednarek