Warto nosić w sobie lato,
taki mały promień słońca,
nadać smutkom zapach kwiatów,
przy cierpieniu trwać bez końca.
Chmurom dodać trochę tęczy,
burzom ciszę domalować,
maków czerwień móc doręczyć,
aby wszelkie troski schować.
Porozmawiać z samotnością,
wziąć w ramiona, łzy scałować,
całe życie móc z miłością
ramię w ramię maszerować.

magda