3

przysiedliśmy tu na ławeczce na chwilę. Cisza była taka, że można było zapomnieć o czasie. Za to gdzieś z głebi pamięci wygrzebałam fragment wiersza, który tu przytoczę w całości. Autorem jest Jonasz Kofta

Tak bardzo mi do ciebie
Blisko
Ta cisza zrozumiała
Wszystko
Poprowadziła
Nas
Od gniewu
Ku drzewom
W ptaków śpiew
Wśród listków

Nie trzeba nam słów
Słowa ranią
Znów anioł
Ciszy jest
Jest przy nas

Położył nam
Swój palec chłodny na głodne usta
Wypełniła się pustka
Ucichł zgiełk
Co rósł w nas

Ta cisza jest
Jak łza
Łza co trwa
U powiek
Człowiek
W słowie
Gubi ją łatwo
Żyć bez łzy
Nie warto