PA DO WIECZORKA.;)

Inicjatorem budowy Kalwarii w Piekarach był ks. Jan Alojzy Ficek, który zapalił się do tego pomysłu po powrocie z pielgrzymki do Rzymu w 1854 roku. Wkrótce jednak ks. Ficek ciężko zachorował, a choroba ta okazała się dla niego śmiertelna. Realizacją planu swego poprzednika zajął się więc ks. Bernard Purkop, który w jedynie sobie ściśle znany sposób, w okresie Kulturkampfu, zdołał zdobyć zgodę na rozszerzenie terenu pod budowę kalwarii. W niedługim czasie założono komitet budowy Kalwarii, którego członkami byli m.in piekarscy sztygarzy, rolnicy, kupcy. W 1869 roku stanęła na wzgórzu pierwsza kaplica - miejsce Zaśnięcia Matki Boskiej. Do końca kadencji proboszcza Purkopa postawiono jeszcze kolejne cztery kaplice. Następne lata to dla budowy okres przestoju, gdyż z uwagi na szerzące się represje wobec kościoła, następca dziekana Purkopa, nie podejmuje się kontynuacji dzieła. Prace zostały wznowione w 1886 roku wraz z objęciem probostwa piekarskiego przez ks. Leopolda Nerlicha. Duchowny ten, zdobywał doświadczenie kierownika prac budowlanych w poprzednich parafiach, zatem nie dziwi fakt, że wkrótce zasłynął jako najbardziej sprawny organizator wielkiej piekarskiej inicjatywy. W 1887 roku zaprosił do współpracy swego przyjaciela, franciszkanina - o. Władysława Schneidera, wieloletniego misjonarza w Ziemi Świętej. Zakonnik zajął się projektowaniem poszczególnych kaplic i alejek, na wzór tych, które doskonale znał z Kalwarii Jerozolimskiej. Od tego czasu prace budowlane przebiegały w bardzo szybkim tempie. Po rocznym okresie sprzeciwów władz Rejencji Opolskiej wobec przedsięwzięcia piekarskiego proboszcza, w lipcu 1895 roku gotowe było już całe założenie na Cerekwicy. Ks. Leopoldowi nie było dane poświęcenie stworzonego w dużej mierze dzięki swemu uporowi, dzieła - zmarł bowiem 20 lipca tego samego roku. Doprowadzeniem przedsięwzięcia do końca zajął się jego brat, a zarazem następny proboszcz piekarski - ks. Karol Nerlich.

Dnia 21 czerwca 1896 nastąpiła uroczysta konsekracja Kalwarii z kościołem Przemienienia Pańskiego, której przewodniczył biskup wrocławski, kardynał Georg Kopp, przebywający od paru tygodni w Radzionkowie i okolicach. W uroczystościach wzięło udział ok. 300 księży oraz ok. 175 tys. wiernych. Ks. Karol Nerlich wydał jeszcze w 1896 roku specjalny modlitewnik - "Obchodzenie Kapliczek piekarskich dla wygody wiernych". Rok później ukazała się drukiem również "Przewodnia Książeczka Nowej Kalwarii w Piekarach".
Wykaz obiektów kalwaryjskich

* kaplica poświęcona Archaniołowi Rafałowi (1890)
* Wieczernik (1892)
* Ogród Oliwny (1891)
* Pocałunek Judasza (kaplica zniszczona w latach 60. XX w.)
* Most Cedron (1891)
* Dwór Annasza (1892)
* Pałac Kajfasza (1892)
* Brama wschodnia (1889)
* Ukamieniowanie św. Szczepana (1889)
* Pretorium (1889)
* Pałac Heroda (1894-1895)
* Gradusy (1888-1889)

* 11 kaplic - stacji Drogi Krzyżowej (trzy (XI, XII, XIII) są elementami fasady kościoła Przemienienia Pańskiego)
* 15 kaplic różańcowych
* grobowiec księży Nerlichów
* kaplica św. Barbary (1880) (obecnie na terenie nie należącym do Kalwarii)
* kaplica na Studzience (1860) (obecnie na terenie nie należącym do Kalwarii)