Kiedy cała
kiedy cała jestem smutkiem
płonie świeca ciepłym światłem lampki
ale knot jest taki zimny
i wosk w niej także zamarzły
czas stał się elastycznym bandażem
huśtawką bez kolorów
bez pragnień i smaków
białe kartki jedna na drugiej plecione pustką
budują schron,
z którego pozostaje już tylko szeptać
\"nie\"
żeby móc skryć się w sobie po cichu
smutek w końcu zawsze traci głos
przestaje w nim płynąć krew
i zatrzymuje tlić się życie