Karwowo

21 marca 1428 roku książę Janusz I nadał Kilianowi i Mikołajowi z Kubry 10 włók ziemi koło dóbr Włodka z Siennicy wraz z łąkami nad brzegami Klimaszewnicy. Osiedlają się rycerze, którzy przyjmują nazwisko Karwowscy herbu Cwalina. W 1431 roku w aktach sądowych łomżyńskich wymienia się Pawła Karwowskiego de Wissa .
Karwowscy herbu Cwalina (alias Pniejna) należeli do bardzo licznych rodów. Wielu z nich zamieszkało w różnych częściach Rzeczpospolitej, część należała do ubogiej szlachty. Badacz genealogii szlacheckiej hrabia Uruski uważał, że wszyscy Karwowscy pochodzili właśnie z tej wsi .
W pierwszej połowie XV wieku żył niejaki Daćbog, który w 1436 roku za przywilejem księcia Władysława odstąpił swym synom: Pawłowi, Mikołajowi i Bartłomiejowi 30 włók między Wyssą i Kubrą z prawem miecza i pobierania danin.. Potomkowie tych rycerzy należeli do bardziej znanych i bogatszych Karwowskich.
Wśród znaczniejszych przedstawicieli rodu wymienia się: Jan, komornik grodzki wiski (1544), Augustyn podsędek i poborca wiski (1590) deputowany do rozgraniczenia Mazowsza i Prus w 1607 roku. Obok znaczniejszych Karwowskich żyli też ubożsi przedstawiciele rodu. Najlepiej ilustruje to spis podatkowy z 1577 roku. Karwowo zostało tam wymienione zarówno wśród szlachty folwarcznej (z własnymi chłopami) jaki wśród szlachty zagrodowej.
Karwowo w XVI wieku należało do bogatych osiedli, na miejscowej rzece istniał już w 1485 roku młyn o jednym kole młyńskim .
Bogatsi Karwowscy byli w mniejszości i z czasem cały obszar wsi zajęły małe gospodarstwa drobnoszlacheckie. Nie dla wszystkich Karwowskich starczało miejsca w rodzinnej wsi
i wielu musiało emigrować. Niektórzy z nich dochodzili do ważnych stanowisk. Kilku wymieniono
w Polskim Słowniku Biograficznym, jednak nie urodzili się oni w tej wsi, ale ich przodkowie wywodzą się właśnie stąd. Są to: Andrzej Karwowski (1759-1831) generał brygady, wybitny żołnierz ery napoleońskiej, Antoni (1763-1821) zakonnik, prowincjał pijarów, Kazimierz (1670-1746) stolnik bielski, sędzia grodzki brański i marszałek sejmu, aż 27 razy wybierano go na posła.
Karwowscy posiadali kilka urzędów w ziemi wiskiej. Na przykład: Adam Michał był skarbnikiem wiskim w połowie XVIII wieku, jednak nie zapisano czy mieszkał tutaj. Być może niektórzy z nich posiadali tu jakieś działy, jednak Karwowo w większości podzielone było na wiele części drobnoszlacheckich. Było ono siedzibą wielu rodów szlacheckich.
W 1783 roku notowano tutaj aż 10 różnych nazwisk. Dziedziczyli w tej wsi: Borawski, Bukowscy, Dębicki, Górski, Karwowski, Konopka, Rydzewski, Sokołowski, Trzaska
i Załuski . Jak widać, z dawnej głównej siedziby rodu pozostał tylko jeden dział należący do Karwowskich.
W 1827 roku w tej miejscowości notowano 34 domy i 203 mieszkańców .
W Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego zapisano: Karwowo, wieś szlachecka i włościańska nad rzeką Wyssą, powiat szczuczyński, gmina i parafia Radziłów .
Dane ze spisu statystycznego z 1891 roku potwierdzają mieszany charakter wsi. Notowano 8 gospodarzy chłopskich i 18 szlacheckich, w całej wsi gospodarstwa miały średnio obszar 6,4 ha .
W 1921 roku notowano 66 domów i 371 mieszkańców, w tym 4 ewangelików, jeśli jesteśmy przy ewangelikach to dotarliśmy do młyna.
Dzisiejszy młyn wybudował w roku 1947 Edmund Rybacki na miejscu wcześniejszego spalonego przez Niemców w czasie II wojny światowej. Dziś właścicielem jest jego syn Czesław.
Przedwojenny młyn należał do Leopolda Bitnera z pochodzenia Niemca. Z opowieści osób go znających był to bardzo dobry człowiek. Posiadał młyn w Romanach, a po jego sprzedaży zakupił młyn w Karwowie od Żyda , wcześniej młyn był własnością Załuski.
W czasie II wojny światowej rodzina Leopolda ze strony żony prawdopodobnie szpiegowała na rzecz III Rzeszy w wyniku czego wszyscy pracujący w młynie zostali zesłani na Sybir.
Radiostacja znajdowała się na wieży kościoła ewangelickiego w Łomży wybudowanego między innymi przez rodzinę żony Bitnera, właścicieli fabryki w Łomży.

https://www.garnek.pl/vinga