Wigry klasztor Kamedułów

Od wieków jezioro Wigry i okoliczne puszcze są we władaniu plemion Jaćwingów. Kiedy z areny dziejowej w XIII wieku znika Jaćwież wyspa Wigry dostaje się pod wpływy wielkiego Księstwa Litewskiego. Na wyspie w miejscu dawnego grodu prawdopodobnie Wingran książęta litewscy budują dwór myśliwski.
Nieprzebyte puszcze goszczą na polowaniach księcia Witolda, Władysława Jagiełłę Zygmunta Augusta i jego matkę Bonę . Jan Długosz kronikarz wspomniał o pobycie na wyspie Wigry w 1418 roku króla Władysława Jagiełły, który bawił tu na łowach
Król Władysław IV przebudowuje istniejący dwór na wyspie nadając mu charakter pałacu myśliwskiego
W 1667 r. Jan Kazimierz postanawia wypełnić swoje śluby lwowskie, królewskim przywilejem ofiarowuje wyspę Wigry zakonowi kamedułów. Wprowadzenie zakonników na wyspę z ich pierwszym superiorem (przeorem) ojcem Franciszkiem Wilgą przypadło na połowę 1668 roku.
Zakonnicy zamieszkują w pałacu myśliwskim, natychmiast przystępują do budowy kościoła, budynków klasztornych i gospodarczych. Zakładają sad i ogród warzywny. Powstają stajnie, wozownie, oficyny dla służby klasztornej, browar, młyn i tartak . Oczywiście wszystkie budynki są drewniane. Wyspa zamienia się w półwysep, a usypana grobla zostaje przekopana kanałem nad którym zbudowano zwodzony most. W międzyczasie król przekazuje zakonnikom w wieczysty fundusz część leśnictw przełomskiego i perstyńskiego wraz z jeziorami. Zakonnicy zakładają swoje pierwsze wsie : Burdyniszki i Magdalenów (obecnie Magdalenowo), osiedlając tam rzemieślników do rozbudowy camaldoli . Kolonizują puszczę, powstają kolejne wsie, równocześnie rozpoczynają eksploatację bogactw leśnych. W roku 1715 zakładają miasto Suwałki. Bartnictwo, rybołówstwo, smolarnie, rudnie, huty szkła , młyny, tartaki, cegielnie, papiernie, pobierają myto to wszystko przynosi kamedułom wielkie dochody, co czyni klasztor jednym z najbogatszych w Europie.
Prowadzą rabunkową gospodarkę puszczy. Znikają ogromne pałacie lasów. Zaczyna brakować drzewa W międzyczasie nadawano im kolejne dobra, a i sami również poszerzyli samowolnie ich granice. Z tego powodu prowadzone są wieloletnie procesy, które spowodowały odebranie w 1710 roku części ziemi i przywilejów zakonowi przez Augusta II . Pomimo tego w XVIII wieku dobra zakonników obejmowały ponad 300 kilometrów kwadratowych gruntów ornych, leśnych kilkanaście dużych jezior, 56 wsi, 11 folwarków , miasto Suwałki, liczne młyny gorzelnie,browary barcie, rodnie, smolarnie. W tamtym okresie na rzecz klasztoru pracowało 8452 poddanych. 12 czy 17 milczących braciszków rządziło terenem równym dzisiejszej Malty czy 150 Księstw Monako.


https://www.garnek.pl/vinga