Rezydencja wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego (1309–1457)

Rezydencja wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego (1309–1457)

Przygotowania do budowy trwały od 1278, kiedy rozpoczęto wycinkę lasu i gromadzenie budulca (cegły, drewno, kamienie na fundamenty). Początek pierwszego etapu budowy zamku można datować najwcześniej na rok 1280.
Rezydencja królów Polski (1457–1772)
Dewastacja (1772–1816)
Rekonstrukcja (1817-1939)
Odbudowa po 1945 roku.

Od 7 sierpnia 1945 zamek w Malborku był zarządzany przez Wojsko Polskie. Rozkazem Naczelnego Dowódcy WP 22 sierpnia w zamku w Malborku utworzono Oddział Muzeum Wojska Polskiego nr 1. 30 listopada 1950 dyrekcja Muzeum Wojska Polskiego przekazała Muzeum Ministerstwu Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 1951 roku zamek przekazano lokalnym władzom administracyjnym.
Pod koniec lat 50. XX ze względu na to, iż w trakcie II wojny światowej 50% zamku zostało zburzone, zaczęto planować rozbiórkę zamku. Ostatecznie zmieniono zdanie i powołano Społeczny Komitet Odbudowy Zamku. Rozpoczęła się trwająca wiele lat odbudowa zamku podczas której starano się przywrócić mu kształt z okresu średniowiecza, usuwając błędne rekonstrukcje dokonane przez niemieckich konserwatorów sztuki (np. wimpergi nad oknami w kościele zamkowym). Od 1961 roku jest siedzibą nowo powołanego Muzeum Zamkowego.
Szacowany czas zwiedzania zamku z przewodnikiem wynosi 3–4 godziny.