Willa Reinholda Richtera, ul. Skorupki 6/8

Willa zaprojektowana została w manierze "architektury nieregularnej" lub "malowniczej" i jest oparta na wzorcu niemiecko - angielskim. Portiernia zaś nawiązuje do architektury renesansowej i manierystycznej. Budowla założona została na nieregularnym planie zbliżonym do prostokąta, jednopiętrowa, podpiwniczona z wysokim częściowo mieszkalnym poddaszem i strychem, tektonicznie zróżnicowana. Składa się z kilku brył o różnych kształtach i wielkości, wzajemnie się przenikających. Każda fasada rozwiązana jest w odmienny sposób, w centralnej części zwieńczona wysokim szczytem. Otwory okienne zróżnicowane kształtem i wielkością, najczęściej grupowane są bliźniaczo, rozmieszczone w zależności od funkcji pomieszczenia. Budynek przykryty jest dachem czterospadowym z prostokątnym świetlikiem w części środkowej. Nad całością dominuje wieża w północno-wschodnim narożniku. Do części centralnej fasady wschodniej i jednego z boków wieży przylega czteroboczny, parterowy ogród zimowy, z płaskim dachem, który od niedawna ograniczony był balustradą i stanowił jednocześnie widokowy taras piętra.
Po śmierci Reinholda Richtera w 1930 roku dom stał się współwłasnością żony - Matyldy i pięciorga dzieci. Natomiast po śmierci Matyldy nastąpił dalszy podział własności. Do II wojny światowej mieszkała tam Jadwiga Scheiblerowa, z domu Richter.