Przyszedł grudzień. Z laską starego dziadka, mrozem na policzkach i szybach. Parującą nadzieją w kubku. Z widokami na przyszłość i na święta. Z rachunkiem sumienia, bo przecież zaraz będzie trzeba podsumować cały rok. Uwolnić się od przekleństw, nieudanych związków, złych dni. Wypisać, skreślić, wymazać niepotrzebne. Zostawić to, co było dobre. Na pamięć. Na pamiątkę.
Przyszedł grudzień i patrzy nam w oczy. Uważnie, łagodnie i z nostalgią. Dotknie czasem powiek, zobaczy w duszach łzy. Łzy - te od bólu, odciski, ślady i te od wzruszenia. Przyszedł grudzień. Ostatni miesiąc roku. Wzruszy się nad nami.

~ Kaja Kowalewska